In het pittoreske orgelmuseum in Elburg trok een eenvoudig bordje bij een orgel mijn aandacht: “Niet storen!” Een eenvoudige boodschap met een diepgaande betekenis, vooral voor een amateur-organist zoals ik. Orgelspelen is een kunst die uiterste concentratie vergt, en dat is waarom dat bordje zo begrijpelijk is.
Hoe vaak hebben we niet in situaties gezeten waarin we ons volledig moeten richten op een taak die nauwkeurigheid en diepte vereist? Ik herinner me nog goed hoe ik zelf vastliep toen ik midden in een complexe taak zat en een collega onverwacht mijn ruimte binnenstapte. De stroom van gedachten die ik had opgebouwd, werd abrupt verstoord, en ik kon helemaal opnieuw beginnen.
Laatst sprak ik met een cliënte die haar frustratie uitte over een vergelijkbare ervaring. “Soms ben ik zo diep in mijn werk verzonken, waarbij ik elk detail moet nakijken en analyseren. Dan komt er ineens een collega binnen, die me een vraag stelt. Begrijpen ze dan niet hoeveel energie het me kost om steeds opnieuw te schakelen tussen taken? Het voelt alsof mijn kostbare aandacht wordt verspild.”
Haar woorden brachten me terug naar dat simpele bordje in het orgelmuseum. Het verlangen naar een eigen rustige werkplek, misschien met een soortgelijk bordje op de deur, is voor velen herkenbaar. Het zou niet alleen een werknemer helpen om onverdeelde aandacht te behouden, maar het zou ook de kwaliteit en efficiëntie van het werk verhogen.
De behoefte aan onverdeelde aandacht en minimale afleiding is heel herkenbaar voor mensen met kenmerken van autisme. Deze personen hebben vaak een sterk vermogen om zich diep in taken te verdiepen en ongelooflijk gedetailleerd werk te leveren. Echter, de kleinste onderbreking kan niet alleen de concentratie doorbreken, maar ook veel energie en moeite kosten om weer in de juiste “zone” te komen.
Net zoals het “Niet storen!”-bordje de muzikale stroom van een organist beschermt, kunnen vergelijkbare strategieën de productiviteit en het welzijn van mensen met kenmerken van autisme bevorderen.
Een rustige werkplek met het “Niet storen!”-bordje is meer dan alleen een fysieke ruimte. Het symboliseert het belang van respect voor elkaars concentratie en toewijding. Het moedigt een cultuur aan waarin werknemers de vrijheid hebben om diep in hun taken op te gaan zonder constant te worden onderbroken.
Met meer begrip voor de waarde van ononderbroken werken, kunnen we een omgeving creëren waarin iedereen zijn of haar volledige potentieel kan benutten. Dit betekent niet dat samenwerking en communicatie worden uitgesloten, maar eerder dat er momenten zijn waarop we bewust kiezen om elkaar de ruimte te geven om in de zone te komen, om denkprocessen te doorlopen en werk van kwaliteit te leveren.
Laten we een voorbeeld nemen aan het eenvoudige bordje in het Orgelmuseum en de waarde erkennen van ongestoorde momenten in ons werk. Uiteindelijk hebben we daar allemaal behoefte aan.